De docent uithangen in het kleurige Nepal

Namasté vrienden!

Het is al weer twee weken geleden dat ik wat nieuws uit Nepal met jullie gedeeld heb, excuses hiervoor. Dat betekent gelukkig niet dat er hier niks gedaan of beleefd is de afgelopen tijd ;-)! Dus hier volgt een update.

We hebben inmiddels ons verslag afgerond; het is een flink werkstuk geworden van ruim 60 pagina’s, waar we stiekem best wel een beetje trots op zijn. Het is natuurlijk niet 60 pagina’s tekst geworden, we hebben ons verhaal ondersteund met veel prachtige zelf geschoten plaatjes in de bergen. We hebben een interessant stuk opgenomen over de geologie van de bergen, de grote klimaatverschillen die je in Nepal tegenkomt en de invloed op de flora en fauna hiervan. Daarnaast hebben we de landbouw bestudeerd en hier een behoorlijk stuk over opgenomen. Bovendien hebben we een uitgebreide cultuurbeschrijving gemaakt van de geloven en volkeren die je tegenkomt als je onze trektocht gaat lopen.

Hoewel je het misschien niet verwacht was het maken van dit verslag echt leuk en interessant werk om te doen; je bent bezig je eigen observaties en ervaringen te verwerken in een groot verslag en probeert dit te koppelen aan literatuur die je verhaal ondersteunt. Het is stiekem meer werk dan verwacht, maar het loont wel! We hebben het verslag doorgestuurd naar onze begeleiders, waarvan we veel positieve geluiden hebben gehoord. Natuurlijk waren er een paar feedbackpuntjes, die we op dit moment aan het verwerken zijn. Daarna kunnen we uit de informatie van ons verslag de reisgids gaan samenstellen. Het lastigste is zorgen voor goede kaarten van de route; het is heel moeilijk deze zelf te maken, maar Tijn is hier nu volop mee bezig en de eerste resultaten zien er echt goed uit! We hopen nog een week nodig te hebben nu om de reisgids helemaal in elkaar te zetten, zodat deze voor een eerste beoordeling de deur uit kan.

We blijven ons schoolwerk lekker afwisselen met mooie activiteiten in Nepal. Zo zijn we twee weken geleden bijvoorbeeld naar een belangrijke Nepalese voetbalwedstrijd geweest; zeg maar de ‘eredivisie’ finale van Nepal (heb ik me laten vertellen ;-) ). Helaas staat Nepal niet bepaald bekend om haar geweldige voetbal, maar goed, voor een leek als mij maakt dat natuurlijk allemaal bar weinig uit. Het veld is hobbelig en stoffig, het publiek zat er voor een groot deel op een aarden wal omheen in de snikhete zon en het veld werd zwaar bewaakt door de Nepalese politie. De supporters reageren erg sportief op elkaar. Leuk om een keer zo mee te maken. Later, terug in het hotel, bleek het verliezende team in het hotel naast het onze te slapen. Toen hebben we daar ’s avonds nog mee in de kroeg gezeten, gezellige avond van gemaakt!

En toen kwam de feestdag waar we allemaal al weken naar uit hadden gekeken: het Holi festival! Een van de grootste feestdagen hier, waarop gevierd wordt dat een nieuwe lente begint en het kwade weer voor een jaar door het goede is overwonnen. Dat doen ze door elkaar te bestrooien met gekleurd poeder, wat symbool staat voor de nieuwe frisse lentekleuren. En hier doet echt iedereen aan mee, de hele dag lang! Voor ons begon de dag tegen een uur of 10, toen we de straat op gingen. Goed voorbereid natuurlijk, allemaal een wit shirt aan. Overal op straat kun je de kleurenpoeders kopen. De kleine kinderen waren al druk in de weer met poeder en ook water; er wordt ook veel met water gegooid en gespoten, wat het hele feest een extra grote bende maakt natuurlijk. Heerlijk, zeker als de temperatuur overdag tot 30 graden oploopt!

Het werd al snel druk op straat, en iedereen, oudere, jongere, Nepalees of toerist, begint elkaar met poeder te bestrooien en in te smeren. Overal hoor je ‘Happy Holi!’ roepen en iedereen is in een goede stemming. Al na een paar uur was er van de witte shirts weinig meer over en ook onze gezichten waren helemaal dicht geschminkt. Het feest wordt gewoon op straat gevierd, en de hoofdstraat van Lakeside (het deel van Pokhara waar wij zitten) stond helemaal vol mensen. Het deed echt denken aan carnaval, dus hebben we dat toch nog mooi een beetje kunnen vieren hier. ’s Middags was midden in de hoofdstraat een mooi concert van meerdere Nepalese bandjes die allemaal westerse muziek speelden en waar iedereen helemaal op los ging (Nepalezen kunnen dat heel goed).

Na het concert, tegen de avond, was iedereen moe en was het feest een heel eind voorbij. Wij in kleurige pakken zijn lekker in een restaurantje gaan eten; dat maakt op deze dag allemaal niks uit, want alles is toch vies. Het viel nog niet mee om later alle poeder weer van ons lijf te krijgen, en sommigen hebben nog een week met groene of rode strepen in hun haar gelopen. Het was echt een prachtige dag en een bijzondere ervaring om te zien dat een feestdag zo massaal gevierd wordt, en ook echt mét elkaar. We hebben veel mooie plaatjes geschoten. En dat shirt van mij gaat mooi als souvenir mee terug naar Nederland ;-)

De dagen na Holi moesten we ineens weer volop aan de slag, maar niet met het verslag; dat moest een paar dagen wachten. We hadden namelijk met Prem, onze Nepalees docent, afgesproken hem te helpen met zijn aardrijkskundeonderwijs. Prem is namelijk ook nog gewoon docent op een middelbare school en had aangegeven dat aardrijkskunde een lastig vak is, zowel voor docenten als leerlingen; vooral onderwerpen als kaartlezen zijn moeilijk. Wij hadden al eerder aangeboden hem graag een keer te helpen om zijn kennis te verbeteren, maar hier was een kleine miscommunicatie. Wij dachten namelijk Prem te gaan helpen zijn kennis te verbeteren, maar het plan van Prem bleek dus dat wij een flinke aardrijkskundeles aan 50 leerlingen zouden gaan geven, en nog wel diezelfde week. Iets wat wij niet helemaal hadden ingecalculeerd, maar wat we graag wilden doen. Het is natuurlijk een goede ervaring voor ons als toekomstig docenten om eens een keer in een ander land, in een andere (klassen)cultuur en in een andere taal les te geven. Bovendien was het een interessante extra taak voor onze minor.

We hebben dus een paar dagen flink gewerkt aan de voorbereiding van deze les. Je moet hier met bijzondere dingen rekening houden. Zo zouden we eerst ’s morgens lesgeven, maar vanwege het stroomschema werd onze les naar de middag verplaatst omdat er anders geen stroom zou zijn voor onze PowerPoint presentatie (we waren überhaupt al blij verrast dat er een beamer zou zijn). Bovendien weet je niet goed wat de leerlingen al wel weten en niet weten, hoe het klassenmanagement in dit land gaat, etc. Dus we waren zelf ook nieuwsgierig hoe dit zou gaan lopen. We hadden een aantal doelen voor onze les opgesteld, zowel voor de leerlingen als voor onszelf, en ik was erg benieuwd in hoeverre we aan het uitvoeren/behalen van deze doelen zouden toekomen.

Uiteindelijk werd de les een groot succes! Er was een lokaal voor ons gereserveerd waar we de beamer hebben kunnen opstellen en testen, op een simpel laken dat voor een muur was gehangen. Toen kwamen de leerlingen binnendruppelen, en het hield niet op bij het vooraf genoemde aantal van 50. En ook niet bij 60. En ook niet bij 70. Uiteindelijk zaten er 86 kinderen in een lokaal zo groot als een normaal Nederlands lokaal. Er stonden geen stoelen en tafels en dat was maar goed ook, want zelfs met iedereen strak tegen elkaar op de grond paste het maar net. Maar de leerlingen deden gelukkig goed mee. We hebben ons netjes voorgesteld, uitgelegd waar we vandaan kwamen en wat we nu op school kwamen doen. Ruud, Tijn en ik hadden ieder een eigen stuk voorbereid om les in te geven en hebben ons hele programma prima af kunnen draaien. De leerlingen en ook de paar docenten die aanwezig waren reageerden heel enthousiast. We hadden wat leuke opdrachtjes voorbereid die ze met veel plezier uitvoerden. Aan ordehandhaving hoefden we weinig te doen, zo goed werd er meegedaan.

We sloten af met een cultuurlesje over Nederland, met prachtige foto’s waarbij Ruud een mooi verhaal vertelde. Een van de opdrachten die we vanuit Nederland hadden meegekregen is namelijk een stukje Nederlandse cultuur overbrengen in het land waar je naartoe gaat. Dit vonden de leerlingen natuurlijk reuze interessant. Ruud deed voor hoe wij bitterballen eten, wat de leerlingen prachtig vonden, maar ze verbaasden zich ook over foto’s van het volledig vlakke landschap van Flevoland (wat ze hier natuurlijk helemaal niet kennen) of een foto van een volledig oranje Museumplein tijdens koninginnendag. Aan het eind zat hier zelfs nog een kort lesje Nederlands in, met hallo, alstublieft, dankjewel etc.

Uiteindelijk hebben we een kleine twee uur les gegeven. Prem was erg dankbaar en tevreden. We hadden namelijk een aantal lastige onderwerpen behandeld, zoals lengte- en breedtegraden en de schaalverdeling van kaarten, die de leerlingen volgend jaar op het examens krijgen. We waren zelf ook zeer tevreden en het is fijn dat we iets toe hebben kunnen voegen aan het onderwijs van deze school. Prem heeft onze presentatie gevraagd om vaker te kunnen gebruiken, en we hebben afgesproken hem meer materiaal te schenken voor zover we dat op onze apparaten bijhebben en voor zover hij daar voor zijn onderwijs iets aan heeft. We maken een mooi verslag van deze les als ondersteuning voor onze minor. Een leuke en nuttige ervaring!

Diezelfde middag zijn alle mannen van de stichting (Ruud, Tijn, Sander (een andere vrijwilliger hier), Rene (het hoofd van Stichting Maya) en ik) vertrokken naar een Tibetaans klooster aan de rand van Pokhara om hier een nachtje te logeren en wat van het Boeddhisme en het kloosterleven hier te ervaren. Het klooster heet het Pema Ts'al Sakya Monastic Institute en is een klooster en school ineen.

Even een stukje uitleg: het Boeddhisme is naast het Hindoeïsme de grootste religie in Nepal. Binnen het Boeddhisme heb je een aantal grote stromingen, waarvan Tibetaans Boeddhisme er een is. De band tussen Nepal en Tibet is altijd sterk geweest, en veel Nepalezen hebben Tibetaanse roots. Naast het klooster zit bovendien een Tibetaans vluchtelingenkamp voor mensen die gevlucht zijn voor de Chinese bezetting van Tibet. Binnen het Tibetaans Boeddhisme zijn ook weer een aantal scholen te onderscheiden. Dit klooster volgt de Sakya scholing.

Het klooster wordt veel bezocht en heeft dus veel kamers voor toeristen beschikbaar. Er lopen overal monniken en leerling-monniken rond, in de typische donkerrode gewaden. De kinderen hier zijn door hun ouders op deze kloosterschool gebracht. Vanaf het moment dat zij hier worden aangemeld zijn ze in principe al monnik. De monniken kennen verschillende ordes, dus naarmate de kinderen ouder worden en bepaalde geloftes afleggen komen ze in steeds hogere ordes terecht. Ze krijgen gewoon hetzelfde les op school als op iedere andere Nepalese school, maar daarnaast leren ze ook Tibetaans, de Boeddhistische leer en heel veel gebeden. Vooral dat laatste kost veel tijd, want een monnik moet deze allemaal uit zijn hoofd kennen.

We hebben een mooie rondleiding gekregen, waarbij we onder andere de (voor Nepalese begrippen) flinke bibliotheek hebben bezocht en een ruimte waar prachtige handgemaakte zand mandala’s lagen die door de monniken zijn gemaakt. Daarnaast hebben we natuurlijk de gebedsruimte bezocht; een grote tempel, die van binnen prachtig versierd is met grote muurschilderingen die het levensverhaal van Boeddha vertellen. Overal hangen doeken, zijn beeltenissen in muren en pilaren uitgehouwen etc. Voorin staat een groot beeld van Boeddha, met daarvoor een grote foto van de huidige geestelijk leider van de Sakya en foto’s van andere belangrijke geestelijken (zoals de Dalai Lama, die een beetje de verantwoordelijkheid voor het hele Tibetaanse Boeddhisme op zich neemt).

’s Morgens zijn we vroeg opgestaan om een gebedsdienst van de monniken bij te wonen. Dat was een beetje een tegenvaller; de monniken zitten gewoon een uur lang met z’n alle hun gebeden op te dreunen en vinden het blijkbaar net zo vroeg als wij, want de meesten zaten luidruchtig te gapen, te kletsen of half te slapen. Toch grappig om dat zo een keer mee te maken!

Mijn blog is alweer veel te lang, dus ik brei er een eind aan. Afgelopen week zijn we naar Bardia geweest, een groot natuurpark in Nepal waar we wildlife zijn gaan spotten! Echt een van de vetste dingen die ik tot nu toe hier gedaan heb, maar dat bewaar ik even voor een aparte blog voor de komende dagen ;-). Ik ga komende dagen ook eindelijk een keer serieus foto’s uploaden, zodat de minder geïnteresseerden al dat schrijfwerk mooi kunnen overslaan en gewoon van de beelden kunnen genieten.

Groeten uit Nepal, byee!

Maarten